Pan Kazimierz Rup urodził się w 1901 roku w Bielinach powiat Nisko. Ukończył Państwowe Seminarium Nauczycielskie Męskie w Rudniku nad Sanem, a następnie Studium Pedagogiczne
w Wolnej Wszechnicy w Warszawie i po zakończeniu wojny Wyższą Szkołę Pedagogiczną w Gdańsku (kierunek geografia).

Pracę zawodową rozpoczął 1 września 1920 roku na terenie Sandomierszczyzny ( w Ocinku
i Wilczyskach), gdzie pracował 17 lat. Wyróżniał się jako działacz społeczny, prowadził chór, kapelę
i teatr amatorski.

W 1937 roku został zastępcą inspektora ds. oświaty dorosłych w Kamionce Strumiłłowskiej.
A w następnym roku podjął pracę na tym samym stanowisku w Nisku.

W sierpniu 1939 roku został zmobilizowany do wojska, w czasie działań wojennych dostał się do niewoli, skąd uciekł w połowie października i przedostał się do Niska. Podjął pracę podinspektora w komisarycznym inspektoracie szkolnym. Po dwóch tygodniach pracy został, wraz z innymi nauczycielami, aresztowany i przewieziony do więzienia w Rzeszowie. Po zwolnieniu z więzienia (22 listopada) włączył się aktywnie w organizację tajnego nauczania na terenie powiaty niżańskiego. Do końca wojny pełnił funkcję przewodniczącego Powiatowej Komisji Oświaty i Kultury na powiat niżański. Prowadził całokształt spraw oświatowych i prowadził tajne nauczanie w Wólce Tanewskiej i w Ulanowie. Brał udział w pracy konspiracyjnej ruchu ludowego, pomagał ukrywającym się i rodzinom wymordowanych, uwięzionych i wywiezionych. Uczestniczył w pracach tajnej Powiatowej Komisji Egzaminacyjnej przeprowadzającej egzaminy dla słuchaczy kursów dla dorosłych na poziomie szkoły podstawowej i średniej. W lipcu 1943 roku podczas pacyfikacji południowej Lubelszczyzny został ponownie aresztowany i wywieziony do obozu w Kraśniku – Budzyniu, a później do obozu przejściowego na ulicy Krochmalnej w Lublinie. Dzięki staraniom działaczy ruchu ludowego uwolniono go wraz z innymi nauczycielami.

Po zakończeniu wojny pracował nad uruchomieniem maksymalnej ilości szkół w powiecie niżańskim, gdzie do końca 1943 roku piastował stanowisko inspektora szkolnego.

Pracując na stanowisku kierownika Szkoły Podstawowej w Wólce Tanewskiej zainicjował
i doprowadził do wybudowania nowej szkoły i domu nauczyciela. Pracował również w Liceum Ogólnokształcącym w Ulanowie. Funkcję kierownika, a później dyrektora szkoły pełnił do 1971 roku. Szkołą w Wólce Tanewskiej kierował więc ponad 30 lat.

Za swoją pracę został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz za działalność związkową Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego.

W 1973 roku opublikował swoje wspomnienia pt. „Szkolnictwo jawne i tajne w powiecie niżańskim woj. rzeszowskiego w okresie okupacji hitlerowskiej”.

Zmarł 31 października 1976 roku i pochowany jest na cmentarzu w Rudniku nad Sanem.